Polacy, jak Żydzi, ostatecznie będą tacy sami… bezdomni.
Bez swojego miejsca na świecie.
Ci, co nigdy nie mieli swojego domu, przyjdą i zabiorą dom tym, którzy tylko dzięki swojemu domowi wciąż żyją, i wciąż jeszcze mają po co żyć.
Jedni zapomnieli, że własny dom jest ważny, drudzy nigdy nie rozumieli, że posiadanie domu to jedyna droga do znalezienia swojego miejsca w świecie.
Żydzi nie mogą zaznać spokoju, bo nie mają domu. Czegoś, co się kocha.... czegoś, co czyni nas wolnymi.... czegoś, za co warto umrzeć. Miejsca, z którym związane są wszystkie myśli i wspomnienia życia.
Polacy nie mogą zaznać spokoju, bo ciągle ktoś chce im dom zabrać.
Dlaczego? Bo raz go oddali i nigdy nie wywalczyli go już na własność. Wciąż żyjemy złudzeniem wolności… złudzeniem, bo fakty przeczą naszym wyobrażeniom. Dom twój tam, gdzie miłość twoja. Nie potrafisz znaleźć miłości i szczęścia we własnym domu, bądź pewien, że w cudzym go nie znajdziesz. Intruz w obcym domu, zawsze pozostanie intruzem.
Dom jest ważny, a jeszcze ważniejsza jest ziemia na której stoi. To właśnie w ziemi są prochy
tych, którzy byli tu przed tobą. Ich krew, walka, nadzieje i miłości. Leżą tu twoi przodkowie. Leżą tu, bo żyli i umierali, byś gościny własnego domu ty mógł zaznać.
Dostałeś swój dom w spadku… nie zapomnij go przekazać własnym dzieciom, bo bez domu twoje dzieci będą wrogiem w obcym świecie. Zostaw im miejsce, które cię ugościło, by i one miały swoje miejsce na dzieciństwo, zabawy, miłości, nostalgię, cierpienia, rozmyślania i wspomnienia.
Nie uczyń własnych dzieci ludźmi bezdomnymi.
Piotr Budzeń